İklim Değişikliği ve Türkiye Çevresel Risk Analizi

Bu çalışmanın amacı konumsal bilgi teknolojilerini yer verileri ile birlikte kullanarak, iklim değişimi sonucunda oluşabilecek ekosistem değişimi ve ekosistem işlevleri arasındaki işleyiş mekanizmalarını anlamak ve bunun sonucunda oluşabilecek bazı çevresel risklerin (Erozyon, Net Birincil Üretim ve yangın) konumsal dağılımını modelleyerek ülkesel ölçekte değerlendirmektir.

Bu kapsamda erozyon ve net birincil üretim miktarlarındaki oluşabilecek zamansal ve konumsal dağılım değişikliklerinin tahmini Türkiye ölçeğinde Pan-European Soil Erosion Risk Assessment (PESERA) erozyon modeli, bir karasal ekosistem modeli olan ve biyocoğrafya, vejetasyon dinamikleri, orman gelişimini simüle etmek için geliştirilmiş biyo- jeokimyasal/vejetasyon modeli LPJ-GUESS ve CASA-NASA ve orman yangın riski çok- kriterli analizler ile modellenmiştir. Çalışmada kullanılan model girdileri toprak, jeoloji, topografya, iklim gibi temel verilerden üretilmiş 128 farklı veri setini içermektedir. Ayrıca uzaktan algılanmış veriler (MODIS ve yüksek konumsal çözünürlü veriler) yardımıyla üretilmiş, arazi örtüsü, NDVI ve ağaç kapalılık yüzdesi haritaları da bu kapsamdadır. Çalışmanın konumsal çözünürlüğü 250 m’dir. Geleceğe yönelik iklim değişikliği senaryosu olarak IPCC’nin beşinci raporunda tanımlanan RCP (Representative Concentration Pathways) temel alınmıştır.

Belirtilen çevresel değişkenler konumsal bilgi teknolojileri yardımıyla güncel ve geleceğe yönelik modellenmiştir. Ülke genelinde sonuçlar karşılaştırıldığında Net Birincil Üretimde 0.048 Pg karbon artışı, erozyonun ise 285,5 milyon tondan 323,5 milyon tona artacağı tahmin edilmiştir. Sonuçlar Türkiye genelinde mevsimsel ve konumsal olarak havzalar bazında ayrıntılı değerlendirilerek ülkemizdeki riskli bölgeleri oluşturulmuştur.